Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «عصر ایران»
2024-04-29@12:36:48 GMT

چه عواملی باعث بروز زخم پای دیابتی می‌شوند؟

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۰۱۵۴۶

زخم پای دیابتی یا "زخم دیابتی"، نوعی زخم است که در افراد مبتلا به دیابت ممکن است بوجود آید و به دلیل کاهش جریان خون و اختلال در عملکرد عصبی ایجاد می‌شود. عوامل زیر می‌توانند در بروز زخم پای دیابتی نقش داشته باشند:

نقص عصبی (نوروپاتی): دیابت می‌تواند باعث آسیب به عصب‌ها شود، به ویژه در اطراف پاها. این اختلال می‌تواند منجر به کاهش حساسیت در پاها شود، به طوری که افراد ممکن است زخم‌ها، خراش‌ها یا فشارهای بیش از حد را حس نکنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


بیماری عروقی (آنژیوپاتی): دیابت می‌تواند باعث آسیب به عروق خونی شود و جریان خون را کاهش دهد. این مسئله می‌تواند باعث کاهش تامین اکسیژن و مواد غذایی به بافت‌های پا شده و به زخم‌ها و مشکلات جوانبی دیگری نظیر عفونت و سخت شدن زخم‌ها منجر شود.

عفونت: بیماران دیابتی برای مقابله با عفونت‌ها از طریق سیستم ایمنی ضعیفتری برخوردار هستند. در نتیجه، زخم‌های پا ممکن است به سرعت عفونی شده و به مشکلات جدی‌تری منجر شوند.

عدم توجه به مراقبت از پا: عدم مراقبت مناسب از پا و توجه به علائم اولیه زخم‌ها می‌تواند باعث تشدید و گسترش زخم شود. نبود یا استفاده نادرست از کفش‌های مناسب، برخورد با اشیا تیز، تمیز نکردن زخم‌ها و عدم مراقبت بهینه از پا نیز می‌تواند به بروز زخم پای دیابتی کمک کند.

عوامل دیگر: عواملی نظیر نداشتن کنترل خوب بر قند خون، عدم مدیریت درست دیابت، استفاده از ترکیبات مسموم برای پاک کردن زخم‌ها، استفاده از دخانیات، ژنتیک و مشکلات پایینی دیگر (مانند پوست خشک و شکننده) نیز ممکن است در بروز و شدت زخم پای دیابتی تأثیرگذار باشند.

مراقبت منظم از پاها، کنترل قند خون، مراجعه به پزشک برای ارزیابی و درمان مشکلات پایی، استفاده از کفش‌های مناسب و توجه به نشانه‌های زودهنگام زخم‌های پای دیابتی می‌تواند در پیشگیری از بروز مشکلات جدی کمک کند. به هر حال، مهمترین مرجع درمانی برای مشکلات پایی در افراد دیابتی، پزشک خود است که باید با شما برای تشخیص و مدیریت صحیح این مشکلات همکاری کند.

تاثیر نقص عصبی در بروز زخم پای دیابتی

نقص عصبی (نوروپاتی) از عوامل اساسی در بروز زخم پای دیابتی است و بر تشخیص و مدیریت صحیح زخم‌ها تأثیر قابل توجهی دارد. نوروپاتی در افراد دیابتی به دلیل آسیب و ضعف عصب‌ها رخ می‌دهد. تأثیر نوروپاتی در بروز زخم پای دیابتی به صورت زیر است:

کاهش حساسیت: نوروپاتی باعث کاهش حساسیت در پاها و اندام‌های تحتانی می‌شود. افراد ممکن است درک درستی از درد، دماغها و فشارهای بیش از حد نداشته باشند. این مسئله به این معنی است که زخم‌ها، خراش‌ها، سوختگی‌ها و فشارهای ناشی از استفاده از کفش‌های نامناسب به سرعت تشدید می‌شوند بدون اینکه شخص به درستی درک کند.



تأخیر در شناخت زخم: به دلیل کاهش حساسیت، زخم‌ها در افراد مبتلا به نوروپاتی به سرعت بزرگتر و عمیقتر می‌شوند، اما افراد ممکن است زودترین نشانه‌های آن را تشخیص ندهند. این می‌تواند به تأخیر در مراقبت و درمان منجر شود و به عفونت و مشکلات جانبی دیگر مثل تشکیل زخم قرمز، التهاب و سخت شدن زخم‌ها منجر شود.

کاهش توانایی بهبودی: نوروپاتی می‌تواند باعث کاهش توانایی بهبودی زخم‌ها شود. زخم‌های پای دیابتی در افراد با نوروپاتی به دلیل کاهش تامین اکسیژن و مواد غذایی به منطقه زخمی، دچار بهبودی کندیده‌تر هستند و به طولانی شدن فرآیند التیام زخم می‌انجامد.

با توجه به تأثیرات بالا، مراقبت و مدیریت مستمر از پاها برای افراد دیابتی با نوروپاتی بسیار حائز اهمیت است. این شامل بررسی منظم پاها، پوشیدن کفش‌های مناسب، مراقبت از پوست، پیشگیری از آسیب‌ها و اطلاع از نشانه‌های زودهنگام زخم می‌شود. همچنین، مشاوره و راهنمایی پزشک معالج نقش مهمی در پیشگیری و مدیریت زخم‌های پای دیابتی با نوروپاتی دارد.


تاثیر بیماری های عروقی در زخم پای دیابتی

بیماری عروقی (آنژیوپاتی) نیز نقش مهمی در بروز و تشدید زخم پای دیابتی دارد. بیماری عروقی می‌تواند عملکرد عروق خونی را تحت تأثیر قرار داده و جریان خون را کاهش دهد. تأثیر بیماری عروقی در زخم پای دیابتی به شرح زیر است:

کاهش تامین اکسیژن و مواد غذایی: با کاهش جریان خون در عروق، تامین اکسیژن و مواد غذایی به بافت‌های پا کاهش می‌یابد. این مسئله می‌تواند منجر به آسیب و ضعف بافت‌ها شود و زخم‌ها را دچار بهبودی کندیده‌تر کند.

آسیب به عروق: بیماری عروقی می‌تواند باعث آسیب و ضعف عروق شود. عروق آسیب دیده نمی‌توانند به طور صحیح واکنش نشان دهند و جریان خون را به مناطق زخمی بهبود بخشند. این مسئله می‌تواند منجر به تشدید و عمق زخم‌ها شود.



کاهش قدرت بهبودی: کاهش جریان خون به علت بیماری عروقی می‌تواند باعث کاهش قدرت بهبودی زخم‌های پای دیابتی شود. به علت کاهش تامین اکسیژن و مواد غذایی به مناطق زخمی، فرآیند التیام زخم‌ها طولانی‌تر و سخت‌تر می‌شود.

افزایش خطر عفونت: کاهش جریان خون می‌تواند باعث کاهش نیروی ایمنی و ضعف سیستم ایمنی شود. این مسئله باعث افزایش خطر عفونت زخم‌ها و افزایش مشکلات جانبی مانند التهاب، سیاه شدن زخم و عفونت عمیق تر می‌شود.

با توجه به تأثیر بیماری عروقی در بروز زخم پای دیابتی، مراقبت منظم از عروق و تقویت سلامت عروق بسیار حائز اهمیت است. مدیریت درست قند خون، توجه به سلامت قلب و عروق، و استفاده از روش‌های پیشگیری از بیماری عروقی می‌تواند به کاهش خطر بروز و شدت زخم پای دیابتی کمک کند. همچنین، مشاوره و راهنمایی پزشک معالج در ارزیابی و مدیریت صحیح بیماری عروقی نقش مهمی دارد.

تاثیر عفونت ها در بروز زخم پای دیابتی

عفونت‌ها نقش مهمی در بروز و تشدید زخم پای دیابتی دارند. افراد دیابتی به دلیل کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن و ضعف توانایی مقابله با عفونت‌ها، به خطر بیشتری از عفونت‌های پای دیابتی اعم از باکتریایی، قارچی و ویروسی می‌افتند. تأثیر عفونت‌ها در زخم پای دیابتی به شرح زیر است:

تشدید و گسترش زخم: عفونت‌ها می‌توانند به سرعت زخم را تشدید و گسترش دهند. باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها در زخم‌ها رشد کرده و التهاب را افزایش می‌دهند، که منجر به عفونت و سوختگی زخم می‌شود. این مسئله باعث افزایش خطر امتداد زخم و تشکیل زخم قرمز (آبسه) می‌شود.

کاهش توانایی بهبودی: عفونت‌ها باعث کاهش توانایی بهبودی زخم پای دیابتی می‌شوند. آنها می‌توانند فرآیند التیام زخم را تأخیر دهند و باعث تشکیل بافت نامناسب و زخم عمق بیشتر شوند.

افزایش خطر عفونت عمیق: عفونت‌های زخم پای دیابتی می‌توانند به سرعت به عمق رخت‌آب پا نفوذ کنند و به عفونت عمیق منجر شوند. این مسئله می‌تواند منجر به تشکیل جمعیت میکروبی بزرگتر و شدیدتر، عفونت استخوان (استئومیلیت) و عفونت عروقی (ترومبوفلبیت) شود.

افزایش مشکلات جانبی: عفونت‌ها می‌توانند منجر به مشکلات جانبی دیگری مانند التهاب، سیاه شدن زخم (نکروز)، تشکیل آبسه پیشرونده (پراژنس) و تشکیل جیب‌های عفونی (آبسه جیبی) شوند.

مدیریت مناسب عفونت‌ها و پیشگیری از آنها از اهمیت بسیاری برخوردار است. این شامل مراقبت و بهداشت منظم پا، مصرف مناسب آنتی‌بیوتیک‌ها، درمان آنتی‌فانگال و کنترل قند خون است. همچنین، مشاوره و راهنمایی پزشک معالج در تشخیص و درمان عفونت‌های زخم پای دیابتی بسیار مهم است.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: زخم پای دیابتی زخم دیابتی بروز زخم پای دیابتی بیماری عروقی می تواند زخم های پای دیابتی مسئله می تواند تواند باعث کاهش تواند منجر کاهش جریان خون پای دیابتی مشکلات جانبی افراد دیابتی دلیل کاهش کاهش حساسیت افزایش خطر زخم های پا نقش مهمی عفونت ها قند خون شدن زخم زخم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۰۱۵۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه کسانی در معرض بیماری ترانه علیدوستی هستند؟

تعداد بازدید : 0 کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کیفیت 480 بازدید 20 چند روزی است که ابتلای ترانه علیدوستی، بازیگر مشهور کشورمان به «سندرم DREES» که برای اکثر افراد شناخته شده نیست، خبر ساز شده است. دکتر سید مسعود داوودی، متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه بقیه الله به این بهانه درباره این بیماری و درمان آن می‌گوید: DREES یک بیماری حساسیتی تاخیری است که با تغییرات پوستی، تغییرات احشاء داخلی و تغییرات سلول های خونی خود را نشان می دهد، شایع ترین علت بروز این بیماری حساسیت های دارویی به داروهای ضد تشنج و آنتی بیوتیک‌ها هستند. واکنش های دارویی با تاخیر ٢ تا ٨ هفته ای اتفاق می افتد و علایم بالینی ناشی از آن با ضایعات پوستی کهیر مانند و یا شبیه آبله مرغان بروز کند. همچنین ممکن است درگیری مخاط دهان بروز می کند اما از آن مهم تر، گرفتاری غدد لنفاوی به شکل گسترده ممکن است بروز کند و درگیری مخاط داخلی بدن نیز ممکن است با علایمی شبیه به هپاتیت حاد بروز کند. مهم ترین اقدام در درمان این بیماری قطع مصرف داروهای مشکوک و استفاده از کورتون‌های سیستمیک و یا سایر داروهای سرکوب سیستم ایمنی است. در موارد خفیف ببماری بهبود یابنده است. تشخیص زودرس بیماری در درمان آن بسیار موثر است. جزئیات را می‌بینید و می‌شنوید.

دیگر خبرها

  • ۵ درصد جرایم رانندگی اشتباه ارسال می‌شود/ دو علت بروز خطا
  • آب آلبالو چه کمکی به دیابتی‌ها می‌کند؟
  • چطور هم وزن کم کنیم و هم از افتادگی پوست جلوگیری کنیم؟
  • ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت
  • تولید و عرضه به بازار کفی طبی نانویی
  • اعزام شبانه اکیپ عملیاتی توزیع برق خوی برای تعمیر تیر شکسته و پیشگیری از بروز خاموشی 
  • دلیل لرز و بدن درد بدون تب چیست؟
  • زخم‌های دیابت، کشنده‌تر از سرطان
  • ابداع جوراب‌هایی الکترونیکی برای رهایی‌بخشی بیماران دیابتی از زخم پا
  • چه کسانی در معرض بیماری ترانه علیدوستی هستند؟